بی تو بسر نمی شود...

 

بی همگان به سر شود بی تو به سر نمی شود    

 

                                         داغ تو دارد این دلم جای دگر نمی شود

 

دلم اگر به دست تو به نیزه ای نشان شود

 

                                       برای زخم نیزه ات سینه سپر نمی شود

 

صبوری و تحمل ات همیشه پشت شیشه ها

 

                                       پنجره جز به بغض تو ابری و تر نمی شود

 

بی همگان به سر شود بی تو به سر نمی شود        

 

                                       داغ تو دارد این دلم جای دگر نمی شود

 

به فکر سر سپرد نم به اعتماد شانه ات

 

                                      گریه  بخشایش من که بی ثمر نمی شود

 

همیشگی ترین من لاله  نازنین من

 

                                      بیا که جز به رنگ تو دگر سحر نمی شود

 

بی همگان به سر شود بی تو به سر نمی شود                    

 

                                      داغ تو دارد این دلم جای دگر نمی شود...

ای کاش...

 

اگر روزی دلت خواست گریه کنی به من بگو.
قول نمیدهم بتوانم
بخندانمت؛ اما،
میتوانم با تو گریه
کنم.

اگر روزی خواستی از اینجا بروی،
نترس، به من بگو.
قول نمیدهم بتوانم تو را از رفتن
باز دارم؛ ولی،
من هم میتوانم
باتوبیایم.

اگر روزی نخواستی صدای کسی را
بشنوی، به من بگو.
قول میدهم سکوت
کنم.

اما اگر روز
ی صدایم کردی و پاسخ نشنیدی، زود بیا و مرا ببین.
شاید این منم که به تسلای تو نیاز
دارم

کاش تو مرا بخود میخواندی، کاش صدایت را از من دریغ نمیکردی .

آخر اینروزها به تسلای تو سخت محتاجم...

سهم من ؛سهم تو!

 

  زندگی مال تو               مرگ مال من

  خوبی مال تو                بدی مال مـن

  شادی مـال تو                غم مال مــن

  زیبایی مال تو                زشتی مال من

  همه چیز مال تو              ولی تو مال من...

قضاوت...

 

         چون دستم بوی گل میداد

                  مرا

          به جرم چیدن گل

                      محکوم کردند

           اما کسی فکر نکرد

    که شـــاید من گلی  کـاشته باشم ...

یک روز بی تو...

 

کنار رودخانه تنها من بودم و یک سنجاقک که شتابزده می گشت

شاید به دنبال...

یک جفت ، یک همدل...همراز؛

و من خسته از گشتن

حال که تو را یافته بودم دیگر توان رفتنم نبود

سنجاقک امید داشت بیابد

و من فقط آرزو می کردم

روزی به تو که یافته بودم بگویم

"چقدر امروز بدون تو سخت گذشت"

ابدیت...

 

بهار بود و تو بودی

گل بود و تو بودی

بهار رفت و تو رفتی

خزان شد و نبودی

و من، همچون برگی خشکیده

در زیر پای عابران شتاب زده

خرد شدم...

علامت سوال؟...

 

                                             کسی چه میداند؟
                                                 شاید
                                                     آنهنگام
                                       که برای عشق 
                                                  جان میدادم
                                            اوبرای کشتن عشق
                                          لحظه  شماری  میکرده است...

یاد تو...

           هرز گاهی که

    صدایی نام تو را به یاد من می آورد

             قطرات اشکم

        همانند باران بهاری 

                         سرازیر می شود

                 و به یاد گذشته نا خود آگاه شروع به نوشتن می کنم

                                            تا شاید

                              جای خالیت احساس نشود...

گمشده ی من...

تو رو هیچ وقت گم نکردم.

تو رو هیچ جا جا نذاشتم.

اگه سوختم ولی مونــدم

رو چشات یه خونه ساختم.

وقتی می شد کلبـــه مــن

خالــــی از ناز نگاهـــــــــت

دل به جاده هــــا می دادم

تا ببینــــم روی ماهــــــــت

اگـــه حــس شبی غمگین

خونه می کرد توی چشمات

مثل آفتاب مــی شدم مــن

میتابیـــــدم روی شب هات

اگه شــــــسته بود نگات رو

اشکــــای بارون خـــــــسته

مــــــــــی گرفتم رد پـات رو

از ســـــتاره تـــــاستــــــاره

تو ولــــــی هیچ جــا نبودی

تو رو هیچ جـــا جـا نذاشتم

ارزش تو...

 

   جز برای یکی 
           حتی
                    اگر 
            تمام وجودت 
         چوتکه های ابر 
               ذره ذره آب شود 
                    و چون کوه فرو ریزد 
                             خود را 
                  به اندازه ی سر سوزنی
                          برای کسی
                                  حقیر مکن